Tak sobie myślę, że z różnych powodów mamy u nas kult potrzeby. Uczenie się języka jest *potrzebne*, ale już np. uczenie się programowania lub tańca może zostać odebrane jako – moje ulubione słowo – *fanaberia*. Nie jestem jednak na siłach (lub, nazwijmy to szczerze, dopóki nie rozwiążę kwestii zapowietrzonego kaloryfera to po prostu mi się nie chce) by teraz rzekę tego tematu próbować przejść w równie szerokim miejscu. Zacznę więc od przedmiotów.

Wydaje mi się, że kupienie sobie czegoś czysto rozrywkowego to jest pewna forma dojrzałości decyzyjnej. Dziecko bez poczucia wartości pieniądza ma ochotę wydawać go jak leci, osoba zaczynająca zarabiać z kolei często popada w bzdurny system skąpienia sobie na absolutnie wszystko. To są dwa ekstrema. Nie warto zapożyczać zachowań ani z jednego, ani z drugiego.

Słodki punkcik czeka pośrodku.

Przyczynek do tego tekstu wydarzył się jakieś dwa tygodnie temu. Przypełzłszy za Karoliną do niesamowitego sklepiku w warszawskich podziemiach koło dworca zaopatrzyłem się w świeczkę za siedem dyszek. Sama transakcja to akurat zasługa zabójczego sprzedawcy-gawędziarza, ale do produktu nie spełniającego obietnic i tak bym się nie skłonił (lata praktyki z grami [*]). Cudeńko okazało się być firmy Yankee Candle (słynnej w USA), pachnie intensywnie miodem z przyprawami i generalnie po dwóch tygodniach palenia ubyło go może z centymetr.

Swoją drogą miały więc rację Laura i Karolina – producent jest słynny nie bez powodu; świeczka wypełnia naturalnym aromatem całą chatę i starcza na jakieś miliard lat.

→ Potrzebna dobra książka do czytania?

Ale… sam nie wiem. Z jakiegoś powodu wydanie podobnej ilości pieniędzy na równie *bzdurną* rzecz, jaką jest świeczka wydawało mi się początkowo bezzasadne. Tak jakby jakość mojego czasu spędzanego w domu (a przecież jest to moje miejsce pisania i czytania książek…) była niewarta podrasowania. Tak jakby kupienie siedmiu wartych dychę świeczek pod rząd było lepszym pomysłem, choć ich zapach nie będzie nawet w połowie tak fajny a i w sumarycznym czasie palenia wymiękną w przedbiegach.

(Ale to już jest wątek dbania o prawidłowy research i dokonywania decyzji poprawnych ekonomicznie.)

→ Potrzebna dobra, nowa muzyka?

Tak sobie myślę, że warto się sobie zastanowić, ile jest wart nasz dodatkowy komfort. I jeśli możemy sobie na coś pozwolić to po prostu się dwa razy nie zastanawiać. Dla kogoś to będzie lepszy obiad, dla kogoś świeczka, dla kogoś figurka bohatera z komiksu. A dla kogoś innego coś jeszcze innego.

Pamiętajmy zresztą, że cała kultura jest tak naprawdę “niepotrzebna”. Dożylibyśmy przyszłej wiosny bez ani jednego wyjścia do kina, ani jednej nowej książki, ani jednej nowej gry i ze skasowaniem swojego abonamentu z wybranego streamingu muzyki. Tylko co to by było za życie :)

Dbanie o drobne aspekty naszego życia jest bardzo ważne. Na podobny temat się zresztą ostatnio nagrałem:

(Link do Youtube)

Jeśli też kiedyś udało Ci się złapać na tym, że początkowo *niepotrzebna* lub nietypowa rzecz ostatecznie okazała się super fajna lub poprawiła Ci humor w jakiś warty opowiedzenia sposób to zapraszam do komentarzy.

To z reguły są fajne historie :)

Wraca czytać,