Tak się wczoraj fajnie złożyło, że miałem okazję wpaść na dopiero-co-otwarty Stadion Narodowy w celu popatrzenia, jak sobie nasi radzą w bezpośrednim starciu z reprezentacją Portugalii. O przebiegu spotkania i finałowym wyniku pewnie już wiesz z wczorajszych transmisji lub dowolnego dzisiejszego serwisu informacyjnego, dlatego też ja Ci opowiem coś innego :)

Stadion We Własnej Osobie

Podczas mojego pobytu w Anglii ominąłem Wembley. Pewnie dlatego nasze nowe warszawskie cudo zrobiło na mnie aż takie wrażenie. Dziesiątki wejść, setki zakamarków, niezliczona (a przy tym sprawna i uprzejma) obsługa z początku onieśmielają.

Po chwili człowiek zapomina, na co się patrzył czekając w kolejce i czuje się swobodniej, ma świadomość jedynie otaczających ścian. A potem znajduje szklane drzwi na trybuny i naciska klamkę.

Jednolita tafla dźwięku, jasności, przyśpiewek, oklasków, reflektorów, fleszy, huków i rozgardiaszu uderza w każdego wchodzącego z mocą pozbawiającą głosu na kilka ładnych minut. Pięćdziesięcio siedmio tysięczny tłum wie, jak wywołać szok.

Do władzy wraca też i sama budowla. Tuż po wejściu na wewnętrzny ogrom stadionu jest taki moment, że calutki widziany przez nas kadr jest wypchany krzesełkami po przeciwnej stronie molocha. One i nic więcej.

Polska – Portugalia

Może teraz trochę o meczu, w końcu nie wpadliśmy na stadion jedynie zwiedzać i się zachwycać (chociaż, tak na marginesie, to jest bardzo dobry pomysł. Gdyby powstała u Ciebie okazja takiej wycieczki – korzystaj bez namysłu!)

Obie drużyny stanowczo cierpiały na brak środkowego napastnika i w obu szczytową formę mieli bramkarze. Doprowadziło to do dosyć pasywnego pojedynku wypełnionego częstymi akcjami, wśród których realną szansę na gola miały jedynie pojedyncze.

Strzelcy obu stron cierpieli tego wieczoru na lekkiego zeza, ale generalnie widowisko bardzo przyjemne. Nasi w dobrej formie, mogliby jedynie trochę popracować nad szybkością (i biegu i reakcji). Portugalia dobra technicznie, ale czegoś jej brakowało. Przełożyło się to na wywalczony gęstą kotłowaniną, bezbramkowy remis.

Czyli trzema słowami – bardzo fajny mecz :)

Pora Na Fotki!

[nggallery id=4]

Ma najlepszą dziewczynę świata (serio, zabiera go na mecze!) i ciepło pozdrawia Twój bloger,