Dawno żadnego czyli na głównej nie było. Dlatego też, w oczekiwaniu na coraz bliższy realizacji wysyp większych tekstów, chcę Ci jeszcze przed południem tego szalonego, sierpniowego dnia podrzucić coś wybitnie mocnego. Odmiennego od aktualnie panujących trendów. Bo i zespół odmienny. Wyobraź sobie Nirvanę, Foo Fighters, Queens of the Stone Age oraz Eagles of Death Metal zmiksowanych razem z Led Zeppelinem. Brzmi konkretnie? A zatem przedstawiam Ci Them Crooked Vultures.

Oto prawdziwa supergrupa. Każde z nazwisk na tyle albumu – Grohl , Homme, Jones oraz (mniej znany, ale miewający przebłyski) Johannes – powinno gwarantować histeryczne (kolana i łokcie razem & ogłuszający pisk) przyjęcie przez każdego fana cięższego rocka (budowanie ołtarzyka included). A jednak coś jest nie tak. Zarówno sprzedaż jak i notowania pierwszego krążka ekipy wcale nie doprowadziły stacji radiowych do spalenia na stosie swoich kolekcji nagrań celem puszczania nowego nabytku całą dobę.

We’re painted as monsters

TCV grają po prostu nietypowo. Zbyt innowacyjnie, na chwilę obecną. Można proces ich rozumienia przyspieszyć poprzez chłonięcie ogromnych ilości muzyki każdego dnia a i tak złapanie tego czegoś co sprawi, że ustawisz sobie jeden z ich kawałków na dzwonek w komórce będzie od Ciebie wymagało sporego wyczucia i, no cóż, szczęścia. Bo możesz też ich zwyczajnie zignorować.

Nie cała płyta Krzywych Sępów do mnie przemawia, jedynie pojedyncze piosenki. Ale uznałem, że i to wystarczy, aby móc napisać notkę o mojej ulubionej. Zwie się Gunman i, jak to ujął kiedyś mój przyjaciel Rafał (yo!), ma tłusty riff. Mógłbym się bawić w opisywanie uderzeń, rytmiki i brzmienia. Ale nie ma po co. To już zostało nazwane. Ten kawałek jest po prostu tłusty.

Przekonaj się.

http://www.youtube.com/watch?v=nmEj_Lq6sWo

hint: big tekstów piszę teraz naraz koło pięciu, ogółem zaś powstaje 17. Będzie co czytać.

Twój blogger,